درماتیت یا اگزما چیست؟

۰
(۰)

درماتیت یک اصطلاح کلی برای شرایطی است که باعث التهاب پوست می شود. به عنوان مثال می توان به درماتیت آتوپیک (اگزما)، درماتیت تماسی و درماتیت سبورئیک (شوره سر) اشاره کرد. این شرایط باعث ایجاد بثورات قرمز، خشکی پوست و خارش از جمله علائم دیگر می شود.

این وضعیت می تواند باعث خشکی، تورم و خارش پوست فرد شود. با این حال، این بیماری مسری نیست. انواع مختلفی از درماتیت وجود دارد که همه آنها علائم مختلفی را ایجاد می کنند. این مقاله از ویکی درمان به بررسی انواع این بیماری و علائم آنها می پردازد. با ما همراه باشید.

درماتیت چیست؟

درماتیت به گروهی از تحریکات و بثورات پوستی ناشی از ژنتیک، سیستم ایمنی بیش فعال، عفونت ها، آلرژی ها، مواد تحریک کننده و غیره اطلاق می شود و علائم شایع آن شامل خشکی پوست، قرمزی و خارش است. در لغت، درم به معنای پوست و ایتیس به معنای التهاب است. این کلمه در کل به معنای التهاب پوست است و از خفیف تا شدید متغیر است و بسته به علت آنها می تواند مشکلات مختلفی ایجاد کند.

این عارضه هیچ آسیب جدی به بدن شما وارد نمی کند، مسری نیست و به این معنی نیست که پوست شما آلوده است. روش های درمانی و داروهایی وجود دارد که می تواند علائم آن را مدیریت کنند. درماتیت، به طور دقیق، شامل هر علت التهاب پوستی است که اپیدرم را تحت تاثیر قرار می دهد.

انواع درماتیت (۸ نوع متفاوت)

این عارضه شامل انواع مختلفی است. برخی از آنها مدت طولانی هستند، در حالی که برخی دیگر ممکن است بین دوره های تشدید و دوره های بدون علائم در چرخه باشند. برخی از انواع درماتیت در کودکان و برخی دیگر در بزرگسالان شایع تر است.

درماتیت آتوپیک

در بین عوام به عنوان اگزما نامیده می شود. درماتیت آتوپیک در خانواده ها و معمولاً در دوران نوزادی و گاهی نیز در بزرگسالی ایجاد می شود. هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، افراد مبتلا به این بیماری معمولاً علائم را گاهی مشاهده می کنند که دوره عود و کمون آن است و دوره‌هایی را با علائم کم یا بدون علائم تجربه می‌کنند. در دوره عود بیماری، لکه های پوست ممکن است خشن، خشک و خارش دار به نظر برسند.

درماتیت تماسی

این نوع زمانی اتفاق می‌افتد که ماده‌ای به پوست شما برخورد کرده و باعث واکنش نامطلوب شود. این واکنش ها می توانند به راش هایی تبدیل شوند که سوزش و خارش دارند و یا تاول می زنند. درماتیت تماسی ممکن است نتیجه یک واکنش آلرژیک یا تحریک کننده باشد. در این عارضه تحریکی، یک ماده خارجی به طور مستقیم به پوست آسیب می رساند و باعث واکنش می شود.

در همین حال، در درماتیت تماسی آلرژیک، ماده بیرونی ممکن است مستقیماً به پوست آسیب نرساند، اما باعث می شود سیستم ایمنی بدن شما به گونه ای دیگر واکنش نشان دهد.

درماتیت دیسیدروتیک

در این نوع، پوست نمی تواند از خود محافظت کند و منجر به خارش و خشکی پوست می شود که اغلب با تاول های کوچک همراه است. این عارضه عمدتاً در پاها و دست‌ها رخ می‌دهد و ممکن است در افرادی که به شدت در این بخش های بدن عرق می‌کنند نیز رخ دهد.

درماتیت سبورئیک

نوع سبورئیک در نوزادان رخ می دهد و به عنوان کلاهک گهواره ای شناخته می شود و بیشتر در پوست سر دیده می شود، اگرچه ممکن است در صورت، قفسه سینه و اطراف گوش نیز رخ دهد و اغلب باعث ایجاد لکه های پوسته پوسته، تغییر رنگ پوست و شوره سر می شود. استرس یا کمبود خواب می تواند این علائم را بدتر کند. هیچ درمانی برای درماتیت سبورئیک وجود ندارد، اما می توانید آن را به طور موثر مدیریت کنید.

انواع دیگر درماتیت

برخی دیگر از انواع این بیماری عبارتند از:

  • نورودرماتیت (Neurodermatitis): شامل لکه‌های خارش‌دار پوست است که اغلب در اثر استرس یا چیزی که پوست را تحریک می‌کند، ایجاد می‌شود.
  • درماتیت نومولار (Nummular dermatitis): شامل زخم های بیضی شکل روی پوست است که اغلب پس از آسیب پوستی ایجاد می شود. Nummular به معنای سکه مانند است.
  • درماتیت استاز(Stasis dermatitis): این نوع شامل تغییرات پوستی به دلیل گردش خون ضعیف است که می تواند باعث تغییر رنگ پوست در اندام تحتانی شود و حتی ممکن است باعث ضخیم شدن بافت پوست شود.
  • درماتیت نگلکتا (Dermatitis neglecta): این نوع از تجمع سبوم، عرق، قرنیه سلول‌ها و باکتری‌ها در ناحیه‌ای از پوست ایجاد می‌شود و پوسته‌ای فشرده و چسبنده از کثیفی را تشکیل می‌دهد.

درماتیت چیست؟

چه کسانی دچار درماتیت می شوند؟

هر فردی چه پیر و چه جوان، ممکن است به درماتیت مبتلا شود. حتی کودک شما ممکن است دچار این عارضه در کلاهک گهواره و پوشک خود شود. درماتیت آتوپیک (اگزما) معمولا در دوران کودکی شروع می شود، اما هر فردی در هر سنی ممکن است به آن مبتلا شود.

هر کسی ممکن است به نوع تماسی آن مبتلا شود، زیرا فقط تماس پوست با ماده را در بر می گیرد. افراد مبتلا به سلیاک مستعد ابتلا به درماتیت هرپتی فرمیس هستند. عوامل متعددی وجود دارد که شما را در معرض خطر ابتلا به این عارضه قرار می دهد. عوامل خطر نوع آتوپیک عبارتند از:

  • سابقه خانوادگی ابتلا به درماتیت، تب یونجه یا آسم.
  • جنسیت (در زنان شایع تر است)
  • اقلیم (بیشتر در آمریکا و آفریقا شایع است)

عوامل خطر نوع تماسی عبارتند از:

  • اگر در اطراف مواد شیمیایی مانند کارخانه، رستوران یا باغ کار می کنید.

عوامل خطر نوع پریوریفیکال عبارتند از:

  • جنسیت (در زنان بیشتر رخ می دهد)
  • سن (افراد بین ۱۵ تا ۴۵ سال بیشتر مبتلا می شوند)

عوامل خطر نوع دیسیدروتیک عبارتند از:

  • عرق کردن زیاد
  • قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آب و یا مواد محرک
  • قرار گرفتن در آب و هوای گرم 

علائم درماتیت خفیف و شدید

علائم درماتیت از خفیف تا شدید متغیرند و بسته به قسمتی از بدن که تحت تأثیر قرار گرفته است متفاوت خواهند بود. به طور کلی، علائم این عارضه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • بثورات
  • تاول و التهاب
  • پوست خشک و ترک خورده
  • خارش پوست
  • پوست دردناک، همراه با سوزش 
  • تغییر رنگ پوست 

شایان ذکر است که در پوست‌های تیره‌تر، بثورات درماتیت معمولاً خاکستری، بنفش یا یک سایه تیره‌تر از رنگ پوست معمولی شما ظاهر می‌شوند. در پوست‌های روشن‌تر، لکه‌های درماتیت معمولاً صورتی یا قرمز ظاهر می‌شوند. اما برای اطلاع دقیق از درماتیت میتوانید به بهترین دکتر پوست مراجعه کنید.

عوامل ایجاد کننده درماتیت

دلایل این بیماری ترکیبی از فعال شدن سیستم ایمنی، ژنتیک و محرک های محیطی است. 

  • سیستم ایمنی: گاهی اوقات سیستم ایمنی بدن شما بیش از حد واکنش نشان می دهد. اگر به نوع آتوپیک آن مبتلا هستید، سیستم ایمنی بدن شما به محرک‌ها یا آلرژن‌های به ظاهر کوچک واکنش نشان می‌دهد که باعث التهاب می شود.
  • ژنتیک: اگر کسی در خانواده شما به این بیماری مبتلا باشد، احتمال ابتلا به آن برای شما بیشتر است. 
  • محیط: محیط شما ممکن است باعث شود سیستم ایمنی بدن شما سد محافظ پوست شما را تغییر دهد. در نتیجه رطوبت بیشتری از پوست خارج شود و این می تواند منجر به درماتیت شود. عوامل محیطی احتمالی عبارتند از قرار گرفتن در معرض دود تنباکو و برخی از انواع آلاینده های هوا و رایحه در برخی از محصولات پوستی و صابون ها.
  • قرارگیری در معرض برخی مواد خاص: برخی از انواع این عارضه در اثر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و سایر محرک ها ایجاد می شوند. به عنوان مثال، درماتیت اطراف دهان ممکن است در اثر قرار گرفتن در معرض فلوراید موجود در آب یا خمیر دندان ایجاد شود.

گاهی برخی عوارض در کنار و همراه درماتیت ممکن است در فرد مبتلا دیده شود:

  • کم خوابی
  • افسردگی و اضطراب
  • آسم و آلرژیوش های درمان درماتیت

روش های تشخیص درماتیت

پزشک اصولا معاینه فیزیکی را برای تشخیص این بیماری انجام می دهد و قبل از آن در مورد سابقه پزشکی شما صحبت می کند. در برخی موارد، متخصص پوست می تواند نوع عارضه را تنها با نگاه کردن به پوست تشخیص دهد. در برخی موارد بهترین دکتر پوست در صورت تردید تست پوستی انجام خواهد داد.

در آزمایش پچ پوست، پزشک مقدار کمی از مواد مختلف را روی پوست شما قرار می دهد. سپس واکنش‌ها را بررسی می‌کنند و تعیین می‌کنند که آیا ممکن است به مواد خاصی حساسیت داشته باشید یا خیر. در برخی موارد، متخصص پوست ممکن است بیوپسی پوست را برای کمک به کشف علت انجام دهد. بیوپسی پوست شامل برداشتن نمونه کوچکی از پوست آسیب دیده توسط پزشک و مشاهده آن در زیر میکروسکوپ است. آزمایشات دیگری را می توان بر روی نمونه پوست انجام داد تا به تعیین علت عارضه کمک کند.

چگونه درماتیت درمان می شود؟

درمان درماتیت به نوع، شدت علائم و علت آن بستگی دارد. بسیاری از انواع آن خود به خود برطرف می شوند. به عنوان مثال، نوع تماسی اغلب زمانی بهبود می یابد که دیگر با محرک های مسبب آن در تماس نباشید. با این حال، اگر بیماری شما به طور طبیعی بهبود نیافت، پزشک یا متخصص پوست ممکن است توصیه های زیر را داشته باشد:

  • مصرف دارو برای کاهش آلرژی و خارش، مانند آنتی هیستامین مانند دیفن هیدرامین (بنادریل)
  • فتوتراپی یا قرار دادن مناطق آسیب دیده در معرض مقادیر کنترل شده نور
  • استفاده از کرم های موضعی حاوی استروئید مانند هیدروکورتیزون برای تسکین خارش و التهاب
  • مصرف کرم یا لوسیون برای پوست خشک
  • حمام بلغور جو دوسر برای تسکین خارش

پزشکان معمولاً آنتی بیوتیک ها یا داروهای ضد قارچ را تنها در صورت ایجاد عفونت توصیه می کنند زیرا هنگامی که پوست به دلیل خراش شدید ترک بردارد، عفونت می تواند رخ دهد.

مراقبت های خانگی نیز برای درمان درماتیت وجود دارد که به عنوان مثال شامل استفاده از پارچه های خنک و مرطوب روی پوست است تا به کاهش خارش و ناراحتی کمک کند. همچنین می توانید برای کمک به کاهش علائم، جوش شیرین را به یک حمام خنک اضافه کنید. اگر پوست شما ترک خورده است، می توانید زخم را با یک پانسمان یا بانداژ بپوشانید تا از تحریک یا عفونت جلوگیری کنید. این بیماری گاهی اوقات در اثر استرس بروز می کند. درمان های جایگزین ممکن است برای کاهش استرس مفید باشد. مثالها عبارتند از:

  • طب سوزنی
  • مراقبه
  • ماساژ 
  • یوگا

تغییرات رژیم غذایی، مانند اجتناب از غذاهایی که باعث واکنش می شوند نیز به شما در مدیریت علائم درماتیت کمک می کند. در برخی موارد، مکمل‌های غذایی مانند ویتامین D و پروبیوتیک‌ها نیز می‌توانند کمک کنند، اما اگر قصد تغییر در برنامه درمانی خود را دارید، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.

مطلب پیشنهادی: ضایعات رنگی پوست (راهکارهای موثر برای رفع ضایعات رنگی پوست)

پیشگیری از بروز درماتیت

آگاهی اولین قدم برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری است. تنها راه پیشگیری از واکنش آلرژیک، اجتناب از تماس با آلرژن ها یا موادی است که باعث ایجاد آن می شوند.

اما اگر اگزما دارید که اصولا قابل پیشگیری نیست، پیشگیری از تشدید آن بسیار مهم است. سعی کنید از خاراندن ناحیه آسیب دیده خودداری کنید. خاراندن می تواند زخم ها را دوباره باز کند و باکتری ها را به سایر قسمت های بدن شما منتقل کند. برای کمک به جلوگیری از خشکی پوست، حمام های کوتاه تر، استفاده از صابون های ملایم و حمام کردن در آب ولرم به جای آب گرم را در نظر بگیرید. مرطوب کردن مکرر پوست (مخصوصاً بعد از حمام) در تسکین بیماری موثر است.

بعد از شستن دست ها از مرطوب کننده های مبتنی بر آب و برای پوست های بسیار خشک از مرطوب کننده های مبتنی بر روغن استفاده کنید.

آنچه در مقاله درماتیت خواندیم:

درماتیت اغلب بیماری جدی نیست اما خاراندن شدید یا مکرر پوست می تواند منجر به زخم های باز و عفونت شود. اگرچه این امر باعث گسترش عفونت می شود، اما به ندرت خطرناک است. درمان عارضه می تواند به پیشگیری یا مدیریت آن کمک کند. ممکن است مدتی طول بکشد تا درمان یا ترکیبی از درمان های مناسب را برای بیماری خود پیدا کنید، اما قابل انجام است. اگر علائم مشکل شما بدتر شد یا از بین نرفت، حتما با پزشک مشورت کنید تا درمان های پزشکی مناسب پوست شما را تجویز کند.

آیا اگزما نوعی درماتیت محسوب می شود؟

می توان اگزمای پوستی را نوعی درماتیت دانست. اساس درمان درماتیت ها اجتناب از عوامل محرک است و کورتیکواستروئیدهای خوراکی و موضعی است.

بهترین شامپو برای درماتیت سبوره چیست؟

شامپو های دارویی ضد شوره که حاوی عناصری همچون کتوکونازول، سلنیوم، قطران زغال سنگ، پیریتیون روی یا سالیسیلیک اسید هستند. این محصولات را می توان بدون نیاز به نسخه از دارو خانه ها خریداری کرد.

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟

میانگین رای ۰ / ۵. تعداد رای: ۰

هنوز رای ثبت نشده است.

آمنه ابراهیمی

آمنه ابراهیمی هستم مترجم متون در زمینه سلامت پوست و مو و مسائل مربوط به زیبایی. حدود 5 سال در زمینه تولید محتوا به صورت تخصصی در زمینه پوست، مو و زیبایی مشغول به فعالیت هستم. جدیدترین روش های زیبایی و درمانی که در سراسر دنیا منتشر می شود را با علاقه دنبال میکنم. آنها را ترجمه میکنم و در قالب محتواهای متنی درمیآورم و در اختیار شما عزیزان قرار میدهم. ممنون میشم محتواهای بنده را مطالعه کنید و نظرات خودتون را در قالب کامنت با من به اشتراک بزارید.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *