پروتز صورت

اگر به تبلیغات خدمات زیبایی در سال‌های اخیر توجه کرده باشید حتما می‌دانید که پروتز صورت یکی از پرتکرارترین و پرطرفدارترین این گونه خدمات است. این عمل جراحی، که از اصلی‌ترین اعمال جراحی صورت گرفته توسط پزشکان محسوب می‌شود، یکی از دشوارترین و در عین حال پربازده‌ترین راهکارهایی‌ست که در طی سالیان گذشته برای جوان‌سازی و اصلاح ظاهر صورت افراد مورد استفاده قرار گرفته‌است.

در جراحی پروتز صورت همان طور که از نام آن پیداست، در قسمت‌هایی از صورت بسته‌هایی حاوی موارد سیلیکونی در زیر پوست قرار داده می‌شود تا ظاهر مطلوب مورد نظر برای چهره حاصل آید. در پروتز صورت ممکن است ناحیه هدف چانه و فک، گونه‌ها و یا هر نقطه‌ی دیگری باشد.

نکته‌ای که باید در پروتز صورت مورد توجه قرار داد، لزوم طراحی مناسب چهره‌ی مورد نظر پیش از انجام عمل و تسلط پزشک جراح بر اصول زیبایی‌شناسی صورت است. برای شناخت پزشکان متبحر که می‌توانند از عهده‌ی این مهم برآیند بهترین رویکرد، توجه به رزومه و نمونه‌ی جراحی‌های گذشته‌ی آنان است.

انواع پروتز صورت

برای پروتز صورت می‌توان از مواد مختلفی استفاده نمود. پیش از این به پروتز صورت سیلیکونی اشاره کردیم که از رایج‌ترین انواع مورد استفاده در جراحی‌های پلاستیک است. این نوع پروتز به دلایلی از جمله اقتصادی بودن و سهولت کار با آن استفاده‌های زیادی داشته‌اند. البته چالش‌هایی نیز در استفاده از این مواد وجود داشته که اهم موارد آن شامل خطر جذب مواد سمی توسط بدن است.

مثلا در مواردی که این مواد سیلیکونی در مجاورت استخوان‌ها قرار می‌گیرند ممکن است جذب این اندام گردند که مشکلاتی را برای فرد پدید خواهد آورد. همچنین غشای ایجاد شده توسط بدن، که در اطراف این پروتزها ایجاد می شود دارای مقاومت کافی نیست و قادر به جلوگیری از جابه جایی پروتز نیست.

نوعی از پروتز صورت مورد استفاده، پروتز مدپور است که نسبت به پروتزهای سیلیکونی دارای صلبیت (یا سفتی) بیشتری هستند. مزیت این پروتز آن است که توسط استخوان‌ها جذب نخواهند شد. این مواد به علت دارا بودن تخلخل، سازگاری بیشتری با فیزیولوژی انسانی دارند و احتمال جا به جایی آن کم است. تنها مسأله‌ای که ممکن است در آینده چالش‌زا باشد دشواری در هنگام خارج نمودن این گونه پروتز از محل کاشت آن است.

نوع دیگری از پروتز صورت به نام پروتز گورتکس نیز وجود دارد. این پروتز مانند مدپور متخلخل بوده و موجب تسری رشد بافت به درون خود می‌گردد. اما در مقایسه با پروتز مدپور صلبیت (سفتی) کم‌تری دارد. این پروتز برای ثابت نگه داشته شدن به محل نصب، پیچ یا بخیه می‌گردد. 

غیر از پروتز صورت روش‌های دیگری برای فرم دادن و حجم دادن به صورت و از بین بردن چروک‌های پوست است. یکی از روش‌ها تزریق ژل و بوتاکس است که می توانید برای مطالعه بیشتر به مقاله مربوط به آن در سایت مراجعه کنید.

دیگر دسته‌بندی‌های پروتز صورت

جز مواد مصرفی، پروتز صورت را می‌توان با کمک معیارهای دیگری نیز تفکیک و مورد بررسی قرار داد. از جمله این رویکردها، بررسی پروتز با توجه به ناحیه‌ی مورد جراحی است. ناگفته پیداست که پروتز در نواحی مختلفی امکان الصاق دارد. از مهم‌ترین نواحی مورد توجه بیماران و پزشکان، باید به نواحی گونه، چانه و فک اشاره کرد.

• در پروتز چانه برای تغییر و افزایش اندازه و برجستگی این اندام ، با برش از داخل دهان در داخل لب پایین و یا از پوست زیر چانه فضایی برای قرارگیری پروتز در جلوی استخوان ناحیه چانه ایجاد می‌گردد. پس از نصب پروتز و اطمینان از مناسب بودن وضعیت آن از نظر قرینگی و سایر معیارها، پروتز یاد شده ثابت گردیده و روی زخم پوشانده می‌شود. 

اگر برش ایجاد شده داخل دهان باشد، می‌توان از بخیه های قابل جذب استفاده نمود. در مواردی که برش روی پوست انجام شده بخیه‌ها در کمتر از یک هفته برداشته خواهند شد. در انتهای عمل پروتز صورت در ناحیه چانه برای تعدیل عوارض پس از عمل و ناراحتی بیمار و همچنین کمک به تثبیت پروتز در محل، ناحیه با چسب و برای چند روز پوشیده می‌شود.

• پروتز گونه معمولا در ترکیب با دیگر روش‌های زیبایی، بخشی از جراحی پلاستیک مورد استفاده قرار می‌گیرد. دلیل این امر اشتراکات بین برش‌های ایجاد شده در این روش‌ها است. 

اما در صورتی که بیمار تمایلی به استفاده همزمان از سایر روش‌ها نداشته باشد، با ایجاد برش از داخل دهان، در داخل لب بالا یا از پوست زیر پلک تحتانی فضای مورد نیاز برای قرار گیری پروتز مهیا می‌گردد. دارای مراحلی مانند پروتز چانه خواهد بود. پروتزهای گونه می‌توانند در سه نوع کاربرد مورد بهره‌برداری قرار گیرند. 

در پروتز صورت گونه‌ای، پروتز به منظور افزایش برجستگی گونه در استخوان قرار داده می‌شود. نوع دیگری نیز موسوم به پروتز زیرگونه‌ای رایج است که از آن برای ایجاد گونه‌های حجیم‌تر، پروتز صورت می‌گیرد. این روش امکان درمان افتادگی گونه را هم دارد. آخرین روش یا مدل، پروتز ترکیبی است که سبب بهبود حالت گونه و استخوان گونه می‌شود.

• آخرین دسته‌بندی مورد بررسی در اینجا، پروتز صورت برای اصلاح زاویه‌ی فک است. دو برش در داخل دهان و در طرفین لب پایین زده می‌شود و فضای مورد نیاز برای قرار گیری پروتز ایجاد می‌شود. این پروتز صورت هم با پیچ یا بخیه به ناحیه مورد نظر پیوند داده می‌شود. در این مورد و مورد پیشین ممکن است برخی از جراحان تصمیم به باند کشی محل‌های جراحی تا چندین روز پس از عمل بگیرند.

مراقبت‌های پیش و پس از پروتز صورت

• اطلاع‌رسانی به پزشک معالج درباره‌ی بیماری‌های زمینه‌ای و داروهای مصرفی، این بیماری‌ها می‌توانند مزمن و یا خفیف باشند. حتی مواردی مانند سرماخوردگی‌های جزئی، تبخال و یا مواردی از این دست را اطلاع رسانی کنید.
• انجام آزمایش هایی که پزشک پیش از عمل تجویز می‌کند.
• از مصرف هر گونه ماده‌ای که ممکن است در ساز و کار بهبود زخم‌ها و یا انعقاد خون مزاحمت ایجاد کند صرف نظر کرد. داروهای ضد انعقاد خون و یا داروهایی مانند آسپرین، و یا مصرف دخانیات یا نوشیدنی‌های الکلی از مواردی هستند که می‌توانند ایجاد مشکل کنند.
• حداقل از شش تا هشت ساعت پیش از عمل نیز باید از آشامیدن و یا خوردن مواد خوراکی دوری کرد. این امر حتی آدامس و یا آب‌نبات را هم شامل می‌گردد.
• پس از عمل ماسکی پارچه‌ای برای تثبیت ایمپلنت‌ها روی صورت قرار خواهد گرفت. مهم است که از دست زدن به این ماسک اجتناب شود.
• بهداشت و رسیدگی به جای زخم‌ها و تعویض پانسمان، شستن و ضد عفونی کردن بخیه‌ها روزی حداقل سه مرتبه بسیار مهم است.
• در دو روز نخست عمل پروتز صورت باید از کمپرس سرد استفاده شود.
• داروهای تجویزی نیز باید تا پایان دوره به صورت منظم مصرف شوند.
• از اعمال ورزشی شدید، جویدن غذاهای سفت، خندیدن یا صحبت کردن زیاد و استعمال دخانیات اجتناب کنید.
• استفاده از مواد آرایشی نیز می‌توانند در این دو هفته ملغی گردند.

عوارض پروتز صورت

این عمل مانند هر عمل جراحی دیگری ممکن است عارضه‌هایی را به دنبال داشته باشد. هرچند با اعتماد به پزشکان مجرب و رعایت دستورالعمل‌ها می‌توانید هیچ نگرانی‌ای را از این ناحیه متوجه خود نسازید. اصلی‌ترین و رایج‌ترین عوارض ناشی از پروتز صورت، تورم و احساس درد در صورت است. عارضه‌ی ناخوشایند دیگری نیز که ممکن است به وجود آید، عدم تقارن و یا مطلوبیت نتیجه‌ی نهایی‌ست که ممکن است شما را نیازمند تجدید عمل کند.

در رده پیامدهای شدیدتر، می‌توان به بروز عفونت اشاره نمود. به همین علت معمولا پس از عمل، پزشک آنتی‌بیوتیک‌هایی را برای اجتناب از این امر تجویز می‌نماید. در بدترین شرایط احتمال آسیب به اعصاب صورت و یا پس زده شدن پروتز صورت توسط بدن وجود دارد. این عوارض نادر بوده و کم‌تر از یک در صد کل موارد را شامل می‌گردد.

دوره‌ی نقاهت و چند نکته‌ی پایانی

بر خلاف چیزی که شاید در نگاه نخست به نظر بیاید، این عمل دوره‌ی نقاهت طولانی ندارد و فرد می‌تواند پس از یک هفته به تمامی فعالیت‌های روزمره خویش بازگردد. البته ممکن است مراقبت‌های خاصی از سوی پزشک توصیه شده باشد که رعایت آنان قطعا ضروری تلقی می‌گردد. این عمل از جمله اعمالی است که در بیشتر موارد نیاز به تجدید یا اصلاح ندارد و انجام چنین کاری نیز می‌تواند بسیار دشوار باشد. به همین علت باید در انتخاب جراح مورد اطمینان خود نهایت دقت را به عمل بیاورید، زیرا باید با نتایج حاصل شده از این جراحی تا مدتی طولانی زندگی کنید.

سوالات متداول در مورد پروتز صورت