عفونت ادراری بعد از زایمان، معمولا در روزها یا هفتهها پس از زایمان اتفاق میافتد که در بیشتر مواقع به دلیل استفاده از کاتتر هستند که میتواند باکتریها را به دستگاه ادراری وارد کند و سپس منجر به عفونت شود.
عفونتهایی که در طول دوره بعد از زایمان اتفاق میافتند؛ لزوما در مقایسه با دیگر عفونتهایی که اتفاق میافتند، خطرناکتر یا ناراحتکننده نیستند، اما مانند تمام عفونتهای دستگاه ادراری، نیاز به درمان سریع دارند. در ادامه مطلب از ویکی درمان به بررسی عفونت ادراری بعد از زایمان و همچنین انواع عفونتهای شایع پس از زایمان می پردازیم.
عفونت ادراری بعد از زایمان چگونه است؟
ناراحتی هنگام ادرار کردن، مربوط به دوره بهبودی بدن پس از زایمان میباشد و تفاوتی هم ندارد که زایمان واژینال (زایمان طبیعی) بوده یا سزارین. در واقع احساس درد شدیدی که کاهش نمییابد، نشانهای از عفونت ادراری بعد از زایمان میباشد. البته جای نگرانی نیست؛ چراکه عفونت ادراری بعد از زایمان غیر معمول نیست و در اکثر بانوان اتفاق میافتد. نکته مهم این است سریعتر درمان شود که درمان آن نیز معمولا آسان است.
علت سوزش و عفونت ادراری بعد از زایمان چیست؟
همه ما میدانیم که زایمان به بدن آسیب وارد میکند و مثانه هم از این قاعده مستثنی نیست! فشار ناشی از خروج نوزاد ممکن است به مثانه مادر آسیب برساند و منجر به فلج موقت شود یا در صورت داشتن بیهوشی، ممکن است که ماده بیهوشی حساسیت ایجاد کند. اگر کاتتر هم گذاشته شده باشد؛ طبیعی است که وقتی آن ناحیه با ادرار تماس پیدا میکند، مقداری سوزش و درد موقت تجربه شود.
همچنین عوامل روانی نیز وجود دارند که میتوانند شما را از ادرار کردن باز دارند یا ادرار کردن را به تأخیر بیندازد. توجه داشته باشید که این سوزش و احساس ناراحتی؛ ممکن است سه تا شش هفته طول بکشد تا درد ناشی از پارگی به طور کامل کاهش یابد.
علائم عفونت ادراری بعد از زایمان
اگر به عفونت ادراری بعد از زایمان مبتلا شوید، ممکن است علائمی مانند موارد زیر را تجربه کنید:
- درد یا سوزش هنگام خروج ادرار
- فشار یا درد شدید در ناحیه زیر شکم
- احساس نیاز به دفع مکرر ادرار
- ادرار کدر یا بدبو
در صورت مشاهده هر یک از علائم بالا؛ لازم است تا به پزشک متخصص خود مراجعه نمائید. البته درنظر داشته باشید که عفونت ادراری بعد از زایمان معمولا باید با آنتیبیوتیکها درمان شوند و نادیده گرفتن عفونت، معمولا به بدتر شدن آن منجر میشود. حال اگر عفونت به موقع درمان نشود، ممکن است موارد زیر را به دنبال داشته باشد:
- تب و لرز
- درد در ناحیه کمر یا پهلو
- تهوع و استفراغ
- خون در ادرار
انواع عفونتهای شایع بعد از زایمان
در دوران نقاهت بعد از زایمان؛ بدن مستعد ابتلا به عفونتهای مختلف میباشد و عفونت ادراری بعد از زایمان بسیار شایع هستند، اما متأسفانه اغلب نادیده گرفته میشوند. در واقع عفونتهای بعد از زایمان؛ عفونتهای جزئی تا شدید را شامل میشوند و ممکن است در طولانی مدت بر وضعیت سلامت بانوان، تأثیر زیادی بگذارند.
برخی از عفونت ادراری بعد از زایمان معمولا در طول وضع حمل آغاز میشوند، اگرچه برخی دیگر در طول هفتهها بعد از زایمان خود را نشان میدهند.
حال لازم است تا خانمها این عفونتهای پس از زایمان را بشناسند و در صورت مشاهده هرگونه تب، ترشح، قرمزی و… با متخصص زنان خود مشورت کنند. موارد شایع عفونتهای بعد از زایمان عبارت است از:
عفونت رحم (آندومتریت)
به طور طبیعی همه خانمها در واژن خود تعدادی باکتری دارند که به هم خوردن ترکیب طبیعی باکتریها پس از یک تغییر در سبک زندگی، میتواند منجر به آندومتریت شود. دهانه رحم معمولا باکتریها را از رحم خارج میکند. با این حال، زمانی که دهانه رحم باز است؛ مانند هنگام زایمان یا جراحی، باکتریها میتوانند وارد رحم شوند و سبب عفونت شوند.
البته قابل ذکر است؛ عفونت رحم خطرناک و جدی نیست، اما بهتر است که هر چه سریعتر درمان شود. آندومتریت معمولا با مصرف آنتی بیوتیک با تجویز پزشک برطرف میشود. حال اگر عفونت رحم درمان نشود، میتواند منجر به بروز عوارض در اندام دستگاه تناسلی، مشکلات ناباروری و سایر مشکلات سلامت عمومی بانوان شود.
عفونت پستان (ماستیت)
عفونت پستان هنگامی رخ میدهد که باکتریها به دلیل ترک خوردگی نوک سینهها یا اصطکاک هنگام شیردهی، وارد ناحیه پستانک-آرئول میشوند. درواقع وجود باکتریهای استافیلوکوکوس اورئوس، سبب عفونت پستان میشوند و علائم اولیه آن در اکثر موارد، حساسیت و تورم پستان میباشد.
خانمهایی که به عفونت پستان مبتلا میشوند؛ باید به شیردهی تشویق شوند، چراکه شیردهی از انسداد غدد لنفاوی پیشگیری میکند.
درنظر داشته باشید که هنگام ابتلا به عفونت پستان، تورم و آبسه پستانها از عوارض آن میباشد. لذا لازم است تا هرچه سریعتر برای درمان این حالت دردناک و اذیتکننده به پزشک متخصص خود مراجعه نمائید.
عفونت محل زخم در عمل سزارین
عفونتهای محل جراحی، یکی از شایع ترین عفونتهای بعد از زایمان سزارین با میزان بروز ۱۵٪ میباشد. این عفونت اغلب توسط باکتری استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می شود که طی ۳۰ روز بعد از عمل، به محل جراحی حمله میکند.
لازم به ذکر است؛ برخی از عوامل خطر بروز این عفونت و زخمها شامل دیابت قبل از حاملگی، چاقی، زایمان طولانی مدت قبل از عمل، پارگی غشای زودرس و کوریوآمنیونیت است.
حال قبل از بروز عفونت محل زخم سزارین؛ لازم است تا برای پیشگیری از این اتفاق، ناحیه برش سزارین را هر روز به دقت بررسی کرده و علائمی مانند تب، حساسیت به لمس، اریتم (قرمزی) و ترشحات چرکی را حتما به پزشک متخصص خود اطلاع دهید.
عفونت و درد پرینه
در اکثر خانمها، درد پرینه پس از زایمان واژینال کاملا شایع میباشد. این ناراحتی معمولا در ناحیه پرینه که ناحیهای بین واژن و مقعد است، به دلیل کبودی یا پارگی و ضربه هنگام زایمان ایجاد میشود. درد پرینه همچنین میتواند به دلیل برشی که برای بزرگ کردن ناحیه پرینه برای سهولت تولد نوزاد ایجاد شده است، اتفاق بیافتد.
به خاطر داشته باشید؛ در خانمهای مبتلا به بیماریهایی مانند دیابت، فشار خون، عفونت پرینه باید هرچه سریعتر و به درستی درمان شود. درواقع بهتر است خانمها در صورت داشتن هرگونه احساس ناراحتی در ناحیه پرینه به پزشک متخصص خود مراجعه کنند تا معاینه توسط پزشک انجام شود و درمان لازم را تجویز کند.
سخن آخر
اگر تا چند روز بعد از زایمان، هنوز برای دفع ادرار با مشکل مواجه شده اید، توصیه می شود هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید. زیرا درمان اکثر عفونت ادراری بعد از زایمان آسان بوده اما در صورت بی اعتنایی می توان شرایط و روند درمان دشوارتر شود.