هموروئید داخلی

هموروئید، یک عارضه رایج در بین مردم است و دو نوع داخلی و خارجی دارد. در واقع هموروئید داخلی وریدهای متورم در داخل راست روده یا خارج از مقعد است که می تواند باعث درد، خارش مقعد و خونریزی مقعدی شود. اگرچه بواسیر یا هموروئید گاهی اوقات می تواند دردناک باشد، اما اغلب به خودی خود بهبود می یابد. تغییرات سبک زندگی، مانند خوردن فیبر بیشتر و ورزش، می تواند به کاهش علائم و کاهش خطر ابتلا به هموروئید در آینده کمک کند. در ادامه با نوع داخلی هموروئید آشنا خواهیم شد.

هموروئید داخلی چیست؟

همه مردم هموروئید دارند و در واقع همه ما با هموروئید به دنیا می آییم. وقتی این هموروئیدها بزرگ می شوند، ممکن است خونریزی مقعدی بدون درد داشته باشید. هموروئید داخلی، توده ای از رگ های خونی در پوشش کانال مقعد است. وریدهای متورم در داخل راست روده تشکیل می شوند. راست روده بخشی از دستگاه گوارش است که کولون (روده بزرگ) را به مقعد متصل می کند. هموروئیدهای داخلی ممکن است خونریزی کنند، اما معمولاً دردناک نیستند و اغلب، خونریزی مقعدی اولین علامت هموروئید داخلی است.

اگر هموروئید داخلی از داخل مقعد بیرون بزند، به آن هموروئید پرولاپس گفته می شود. این وضعیت ممکن است به دلیل ضعیف شدن عضلات اطراف مقعد باشد و دردناک باشد. متخصصان بهداشت و درمان بواسیر داخلی را بسته به درجه پرولاپس از ۱ تا ۴ درجه بندی می کنند:

• هموروئید درجه ۱: بدون پرولاپس (بیرون زدگی از مقعد) در رکتوم باقی می ماند.
• بواسیر درجه ۲: هنگامی که فرد مدفوع می کند پرولاپس می شود، سپس خود به خود به داخل برمی گردد.
• هموروئیدهای درجه ۳: پرولاپس هستند و باید به عقب برگردانده شوند.
• هموروئیدهای درجه ۴: پرولاپس هستند و نمی توان آنها را به عقب هل داد.

علائم هموروئید چیست؟

علائم به نوع هموروئید شما بستگی دارد و هموروئید داخلی می تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:

• خون روی پس از اجابت مزاج
• پوستی که هنگام اجابت مزاج از مقعد خارج می شود

هموروئید داخلی می تواند پرولاپس داشته باشد. این بدان معناست که آنها به داخل مقعد باز نمی گردند. هموروئید پرولاپس می تواند درد قابل توجهی ایجاد کند. اگرچه بواسیر می تواند بسیار ناراحت کننده باشد، اما تهدید کننده زندگی نیست و اغلب بدون درمان خود به خود از بین می رود. اگر زمانی دچار خونریزی یا اجابت مزاج سیاه شدید، به پزشک مراجعه کنید. خونریزی می تواند ناشی از چیزی غیر از هموروئید باشد و باید بررسی شود. همچنین اگر بواسیر در عرض ۱ هفته پس از درمان خانگی بهبود نیافت به پزشک مراجعه کنید.

علل ابتلا به هموروئید داخلی چیست؟

هموروئید داخلی زمانی اتفاق می‌افتد که فشار زیادی روی رگ‌های اطراف مقعد شما وارد شود. علل و عوامل خطر احتمالی عبارتند از:

• زور زدن در طول اجابت مزاج
• نشستن طولانی مدت به خصوص روی توالت
• داشتن یبوست مزمن یا اسهال
• داشتن سابقه خانوادگی هموروئید
• انجام مداوم بلند کردن اجسام سنگین یا سایر فعالیت هایی که بدن شما را تحت فشار قرار می دهد
• چاقی
• داشتن رابطه جنسی مقعدی
• بارداری (بزرگ شدن رحم به ورید روده بزرگ فشار می آورد و باعث برآمدگی آن می شود)
• سن بالای ۵۰ سال
• کمبود فیبر در رژیم غذایی

مطالب پیشنهادی ویکی درمان برای شما: هموروئید خارجی و  درمان خانگی هموروئید

هموروئید داخلی چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک یا مراقب بهداشتی بواسیر را بر اساس علائم و معاینه فیزیکی تشخیص می دهد. همچنین ممکن است این موارد انجام شوند:

• معاینه دیجیتال رکتوم: پزشک یک انگشت دستکش دار و روغن کاری شده را وارد راست روده می کند تا وریدهای متورم را احساس کند.
• آنوسکوپی: پزشک از یک آنوسکوپ (لوله روشن) برای مشاهده پوشش مقعد و رکتوم استفاده می کند.
• سیگموئیدوسکوپی: مراقب بهداشتی از یک سیگموئیدوسکوپ (لوله روشن با دوربین) برای مشاهده داخل قسمت پایینی (سیگموئید) کولون و رکتوم استفاده می کند. انواع روش ها شامل سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر و سیگموئیدوسکوپی سخت (پروکتوسکوپی) است.

این آزمایشات ممکن است ناراحت کننده باشند اما دردناک نیستند. آنها معمولاً در مطب پزشک یا مرکز سرپایی بدون بیهوشی انجام می شوند و شما همان روز به خانه می روید. پزشک ممکن است یک کولونوسکوپی نیز برای تایید یافته های سایر آزمایشات یا بررسی علائم سرطان روده بزرگ انجام دهد.

روش های درمان هموروئید داخلی چیست؟

در بیشتر موارد، اقدامات ساده علائم این عارضه را کاهش می دهند و یا  هموروئید داخلی خود به خود بهبود می یابد. با این حال، دارو یا جراحی ممکن است در موارد خاصی ضروری باشد.

درمان های خانگی

درمان‌های خانگی زیر ممکن است به تسکین علائم هموروئید داخلی کمک کنند:

• مکمل های فیبر: مصرف مکمل هایی مانند متیل سلولز (سیتروسل) و پسیلیوم (متاموسیل) می تواند یبوست را کاهش داده و به درمان هموروئید داخلی کمک کنند.
• کمپرس یخ و کمپرس سرد: استفاده از آنها در ناحیه آسیب دیده ممکن است به کاهش درد کمک کند.
• حمام سیتز: حمام سیتز شامل نشستن در وان آب گرم و کم عمق است. مصرف چند بار در روز ممکن است به کاهش درد هموروئید داخلی کمک کند.
• مسکن ها: مسکن هایی مانند آسپرین، ایبوپروفن و استامینوفن ممکن است به کاهش درد ناشی از هموروئید داخلی کمک کنند.

داروها

داروهای هموروئید به اشکال مختلف از جمله شیاف، پماد و پد وجود دارد. معمولاً افراد می توانند آنها را بدون نیاز به نسخه پزشک خریداری کنند. چندین داروی رایج عبارتند از:

• زینک اکساید: کرم های حاوی اکسید روی ممکن است به تحریک کمک کنند. پماد کالموسپتین، ترکیبی از اکسید روی و منتول است. ممکن است برای تسکین خارش مقعد که می تواند مربوط به هموروئید باشد، موثر باشد.
• فندق جادوگر: کارشناسان می گویند که مواد قابض مانند فندق جادوگر ممکن است تسکین موقتی ایجاد کنند.
• کرم استروئیدی: کورتیکواستروئیدها مانند هیدروکورتیزون معمولا برای درمان هموروئید داخلی استفاده می شوند. آنها می توانند به کاهش التهاب کمک کنند، اما در صورت استفاده طولانی مدت ممکن است به پوست آسیب برسانند.
• لیدوکائین: لیدوکائین به عنوان یک بی حس کننده موضعی عمل می کند. تحقیقات نشان می‌دهد که کرم‌ها یا شیاف‌هایی که تری‌بنوزید (یک ضد التهاب) را با لیدوکائین ترکیب می‌کنند ممکن است به بهبود علائم درد و خارش کمک کنند.

اگر علائم هموروئید داخلی پس از استفاده از این داروها به مدت یک هفته بهبود نیافت، فرد باید با پزشک صحبت کند.

روش های درمانی غیر جراحی

اگر درمان‌های خانگی در هموروئید داخلی بهبودی ایجاد نکند، ممکن است فرد به درمان بیشتری نیاز داشته باشد. گزینه های غیرجراحی شامل موارد زیر است:

• بستن باند لاستیکی: این روش سرپایی برای هموروئید داخلی شامل قرار دادن یک نوار الاستیک روی پایه هموروئید برای مسدود کردن جریان خون آن است. هموروئید یا کوچک می شود یا می افتد.
• اسکلروتراپی: در طی این روش، پزشکان مایعی را به هموروئید داخلی تزریق می کنند. این مایع یک اسکار ایجاد می کند که جریان خون را به هموروئید قطع می کند و باعث کوچک شدن آن می شود.
• فتوکواگولاسیون مادون قرمز: تابش نور مادون قرمز به سمت هموروئید داخلی، ناحیه را گرم می کند و باعث ایجاد بافت اسکار می شود. این کار جریان خون هموروئید را مسدود می کند و اندازه آن را کاهش می دهد.
• انعقاد الکتریکی: پزشکان جریان الکتریکی کم را به داخل هموروئید می فرستند تا جای زخم ایجاد شود. این بافت اسکار جریان خون را قطع می کند و منجر به کوچک شدن هموروئید می شود.

پزشک معمولاً در زمانی که بیمار تحت بی حسی موضعی است، این اقدامات را انجام می دهد.

روش های درمانی های جراحی

جراحی ممکن است شامل حذف کامل هموروئید داخلی باشد. این روش به عنوان هموروئیدکتومی شناخته می شود. در روشی دیگر، پزشک یا جراح ممکن است هموروئید داخلی را به جای خود در مقعد منگنه کند. در طی این روش ها، بیمار بیهوشی عمومی دریافت می کند. اکثر افراد می توانند در همان روز جراحی به خانه بروند.

آیا می توان از ابتلا به هموروئید داخلی پیشگیری کرد؟

با افزایش سن، ابتلا به هموروئید شایع است. انجام موارد زیر می تواند به جلوگیری از مدفوع سفت و یبوست که می تواند منجر به هموروئید داخلی شود کمک کند:

• بیش از حد طولانی ننشینید و در توالت بیش از حد زور نزنید.
• وقتی میل شدید به توالت بروید و اجابت مزاج را به تعویق نیندازید.
• در طول روز مقدار زیادی آب بنوشید.
• از غذاهای پرفیبر (میوه‌های تازه، سبزیجات و غلات کامل) بیشتر استفاده کنید یا از مکمل‌ها استفاده کنید. به طور کلی، زنان باید ۲۵ گرم فیبر در روز را هدف قرار دهند، در حالی که مردان باید ۳۵ گرم فیبر دریافت کنند.
• از نظر بدنی فعال باشید. در حال حرکت بودن روده ها را به حرکت وا می دارد.
• از ملین ها استفاده کنید یا از تنقیه فقط طبق توصیه پزشک استفاده کنید زیرا بسیاری از ملین ها یا تنقیه ها می توانند تنظیم مدفوع را برای بدن سخت کنند.

سخن پایانی

هموروئید وریدهای بزرگ و برآمده در داخل و اطراف مقعد و رکتوم هستند. آنها بسیار شایع هستند و به دلیل فشار روی وریدهای رکتوم ایجاد می شوند. عوامل خطر عبارتند از: تجربه یبوست مزمن، فشار دادن در حین حرکات روده، داشتن سابقه خانوادگی هموروئید و باردار بودن.

اغلب هموروئید داخلی خود به خود از بین می رود. درمان‌ها معمولاً بر تسکین علائم تمرکز دارند و ممکن است شامل حمام‌های آب گرم و استفاده از هیدروکورتیزون یا کرم یا شیاف هموروئید باشد. ورزش، نوشیدن آب زیاد و خوردن فیبر بیشتر همگی می توانند به رفع یبوست و جلوگیری از ایجاد هموروئید در آینده کمک کنند.

سوالات متداول