بیماری ام اس چیست و چه علائمی دارد؟
بیماری ام اس یا مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری عصبی، مزمن و خود ایمنی است، یعنی سلول‌های دفاعی بدن به خود سیستم عصبی مرکزی حمله می‌کنند و باعث آسیب‌های مغزی و نخاعی می‌شوند. این بیماری هنوز علل ناشناخته‌ای دارد و می‌تواند با علائم متعددی مانند: خستگی شدید، افسردگی، ضعف عضلانی، درد مفاصل، اختلال عملکرد روده و مثانه ظاهر شود که متاسفانه درمان ندارد. تا پایان با ویکی درمان همراه باشید.
عوامل ایجاد بیماری ام اس
عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به بیماری ام اس را افزایش دهند:
- سن: بیماری ام اس ممکن است در هر سنی رخ دهد. با این حال، افراد ۲۰-۴۰ ساله اغلب بیمار می‌شوند.
- عامل ارثی: ابتلا بستگان نزدیک به ام اس، احتمال ایجاد این بیماری را افزایش می‌یابد.
- جنسیت: خطر ابتلا به بیماری ام اس در زنان ۳ برابر بیشتر از مردان است.
- شرایط آب و هوایی: ام اس در کشورهای معتدل با روزهای آفتابی کم‌تر شایع‌تر است.
- ویتامین D : کمبود ویتامین D خطر ابتلا به بیماری ام اس را افزایش می‌دهد.
- سیگار کشیدن
شایع ترین علائم بیماری ام اس
- خستگی: خستگی یکی از شایع‌ترین علائم بیماری ام اس است. زمانی که بیمار در معرض گرما قرار می‌گیرد یا حرکات فیزیکی شدیدی انجام می‌دهد دچار خستگی زیادی می شود.
- اختلالات آسیب شناسی گفتار و زبان : در ابتدای بیماری یا در طول سال‌ها، تغییرات مربوط به گفتار و بلع ممکن است ظاهر شود که با علائمی مانند: اختلال در گفتار، بیان کلمات نامفهوم، لرزش صدا، تلفظ مردد کلمات یا هجاها و همچنین مشکل در بلع مایعات همراه است.
- اختلالات بینایی: مانند تاری دید و دوبینی
- مشکلات تعادل و هماهنگی، لرزش و بی ثباتی هنگام راه رفتن
- سرگیجه و حالت تهوع
- ضعف در پاها و هنگام راه رفتن
- ضعف عمومی
تشخیص بیماری ام اس
تشخیص مولتیپل اسکلروزیس یا بیماری ام اس توسط متخصص مغز و اعصاب بر اساس تصاویر و توصیفات بیمار تعیین می‌شود. پزشک معاینه انجام می‌دهد و اطلاعات مربوط به بیماری‌های گذشته و مزمن را ثبت می‌کند. در حال حاضر MRI روشی پیشرو است که تشخیص مولتیپل اسکلروزیس را تایید می‌کند و تشخیص کانون‌های دمیلینه شدن را ممکن می‌سازد.
درمان بیماری ام اس
هدف از درمان، کاهش سرعت پیشرفت بیماری ام اس و تسریع بهبودی پس از حملات حاد است. هرچه درمان زودتر شروع شود، احتمال کاهش سرعت پیشرفت بیماری ام اس و دستیابی به بهبودی پایدار بیشتر می‌شود. هدف اصلی درمان، تغییر فعالیت سیستم ایمنی و توقف تخریب فرآیندهای سلول‌های عصبی است. همچنین، بسته به نوع و مرحله بیماری درمان متفاوتی استفاده می‌شود مانند:
- کورتیکواستروئیدها برای سرکوب موقت بیماری که قابل تجویز در هنگام تشدید بیماری است.
- تعدیل‌کننده‌های سیستم ایمنی برای پیشگیری از تشدید بیماری ام اس که در هنگام کاهش علائم استفاده می‌شود.
- پلاسمافرزیس: تصفیه پلاسمای خون از آنتی بادی‌ها.
- اینترفرون‌ها برای مهار فرآیندهای تخریب
- و داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند.
به موازات آن، داروهای دیگر تجویز می‌شود مانند:
- داروهای ضد اسپاسم
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای نوتروپیک
- آنژیو پروتکتورها
- مسکن و غیره
انتخاب داروها به نوع و شدت علائم بستگی دارد. به‌علاوه، روش‌هایی برای تحریک کار سیستم عصبی و ماهیچه‌ها تجویز می‌شود به طور مثال:
- بهترین فیزیوتراپی تهران و تمرینات روزانه برای گروه‌های مختلف عضلانی
- روان درمانی
- ماساژ
- درمان آبگرم
عوارض احتمالی بیماری ام اس
با پیشرفت مولتیپل اسکلروزیس، نقایص عصبی شدیدتر و بارزتر می‌شوند. در موارد شدید، بیمار در بستر است که منجر به ایجاد زخم بستر و پنومونی می‌شود. همچنین، آسیب به ساقه مغز به دلیل اختلالات تنفسی یا گردش خون منجر به مرگ می‌شود. عوارض مکرر بیماری ام اس عبارتند از:
- سندرم درد مزمن
- از دست دادن کنترل بر ادرار و یا مدفوع
- افسردگی و غیره
راه های پیشگیری از بیماری ام اس
پیشگیری از مولتیپل اسکلروزیس، اول از همه، اقدامات کلی است که برای هر فرد مناسب است:
- خواب کامل
- به حداقل رساندن استرس و کار بیش از حد
- تغذیه کامل و مناسب
- تنظیم وزن بدن
- حذف عادات بد مانند سیگار کشیدن و نوشیدن الکل
- پیاده روی منظم در هوای تازه و انجام ورزشهای آماتور
برای جلوگیری از عود بیماری ام اس، بیمارانی که به آن مبتلا شده‌اند، باید از گرمای بیش از حد و تابش نور خورشید (شامل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید و سولاریوم) خودداری کنند.
هنگامی که اولین علائم مشابه بیماری ام اس، ظاهر می‌شود، حتی اگر به ندرت و برای مدت کوتاهی رخ دهد، مهم است که توسط یک متخصص معاینه شوید. از شما مخاطبین عزیز متشکریم که در این مطلب از ویکی درمان را همراهی کردید.