مادر، یکی از اعضای مهم خانواده است که نقش بزرگی در تربیت و تأمین نیازهای فرزندان و همسر خود دارد. هنگامی که مادر فوت میکند، علاوه بر غم و اندوهی که برای بازماندگان به جا میگذارد، مسائل حقوقی و مالی نیز پیش میآید که نیازمند حل و فصل بر اساس قوانین و مقررات قانونی است. یکی از این مسائل، تعیین تکلیف حقوق مادر پس از فوت است که به شرایط و سهم بازماندگان از آن بستگی دارد. در این مطلب قصد داریم به بررسی این موضوع بپردازیم.
تکلیف حقوق مادر پس از فوت چیست؟
حقوق مادر پس از فوت، عبارت است از حق دریافت مستمری یا حق الزحمه کاری که مادر در زمان حیات خود داشته است. برای تعیین تکلیف حقوق مادر بعد از فوت و مشخص کردن افرادی که شرایط دریافت آن را دارند، لازم است که دو فرض را از یکدیگر تفکیک کنیم.
فرض اول: مادر، تحت پوشش قانون تأمین اجتماعی بوده است.
فرض دوم: مادر، تحت شمول قانون استخدام کشوری بوده است.
مادر، تحت پوشش قانون تأمین اجتماعی بوده است
قانون تأمین اجتماعی، قانونی جامع است که هدف آن حفظ منافع و حقوق بیمه شدگان و بازنشستگان و خانوادههای آنها است. بنابراین، هر شخص چه به صورت رسمی و چه غیر رسمی، مشروط به پرداخت حق بیمه به سازمان تأمین اجتماعی است. در صورت فوت بیمه شده، سازمان تأمین اجتماعی مستمری متوفی را به بازماندگان پرداخت میکند.
به این ترتیب، بازماندگان وی که شامل شوهر دائمی، فرزندان و پدر و مادر و نوادگان (به شروط خاص) هستند، میتوانند با تکمیل فرمهای لازم و تحویل آن به سازمان تأمین اجتماعی، حق الزحمه کار متوفی را دریافت کنند. البته، قبل از آن لازم است که بازماندگان، مدارک لازم را ارائه دهند که عبارتند از:
کارت ملی و شناسنامه بازماندگان
کارت ملی و شناسنامه متوفی
گواهی فوت متوفی
گواهی ازدواج یا طلاق بازمانده
گواهی تحصیلی فرزندان بازمانده
گواهی کفالت نوادگان بازمانده
بعد از تایید شخصیت بازماندگان، سازمان تأمین اجتماعی؛ حقوق مادر پس از فوت را به افراد زیر پرداخت میکند:
شوهر متوفی که باید تحت تکفل همسرش باشد، از سازمان تأمین اجتماعی مستمری دریافت نکند و در عین حال سن وی نیز باید از ۶۰ سال بگذرد. همچنین باید اشاره کنیم که سن و سال فقط ملاک نیست و باید از کار افتادگی مرد در کمیسیون پزشکی نیز تشخیص داده شود.
فرزندان متوفی باید تحت تکفل والدین خود باشند و از سازمان تأمین اجتماعی مستمری دریافت نکنند. در صورتی که فرزند دختر باشد، تا هر سنی میتواند حقوق مادر را دریافت کند، اما در صورتی که شاغل نبوده و تحت پوشش بیمه مربوط به شغلش قرار نگیرد. در صورتی که فرزند پسر باشد، میتواند تا سن ۲۰ سالگی حقوق مادر را دریافت کند، اما اگر نامه اشتغال به تحصیل از دانشگاه داشته یا اینکه دارای معلولیت باشد، تا سن ۲۵ سالگی نیز میتواند حقوق مادر را دریافت کند.
پدر و مادر و نوادگان متوفی نیز میتوانند حقوق وی را دریافت کنند، اما این موضوع منوط بر این است که مادر فوت شده، آنها را تحت تکفل داشته و خودشان نیز از سازمان تأمین اجتماعی مستمری دریافت نکنند. البته برای دریافت حقوق مادر پس از فوت، باید پدر و مادر بالای ۶۰ و ۵۵ سال داشته باشند و از کار افتادگی آنها نیز در کمیسیون پزشکی تشخیص داده شود.
مادر، تحت شمول قانون استخدام کشوری بوده است
اگر مادر، یکی از کارکنان دولتی بوده باشد و به صورت رسمی و قانونی تحت شمول قانون استخدام کشور قرار گیرد، در صورت فوت وی، حق دریافت حقوق او تا ۱۲ ماه پس از فوت وی منقضی نخواهد شد. به این ترتیب، بازماندگان وی که شامل شوهر دائمی، فرزندان و پدر و مادر و نوادگان (به شروط خاص) هستند، میتوانند با تکمیل فرمهای لازم و تحویل آن به سازمان مرکزی استخدام کشور، حق الزحمه کار وی را دریافت کنند.
در صورت فوت کارمند، سازمان مرکزی؛ حقوق و مستمری متوفی را به بازماندگان پرداخت میکند. البته، قبل از آن لازم است که بازماندگان، مدارک لازم را که همچون فرض اول (مادر، تحت پوشش قانون تأمین اجتماعی بوده است) میباشد ارائه دهند.
بعد از تایید شخصیت بازماندگان، سازمان مرکزی؛ حقوق مادر را پس از فوت همچون فرض اول پرداخت میکند.
کلام آخر …
با توجه به مطالب ذکر شده، میتوان گفت که حقوق مادر پس از فوت، یک حق قانونی است که به بازماندگان وی تعلق میگیرد. اما برای دریافت این حق، لازم است که بازماندگان شرایط خاصی را داشته باشند و فرمهای لازم را تکمیل و به سازمان مربوطه تحویل دهند. همچنین باید توجه داشت که حقوق مادر پس از فوت، به شرح وابستگی و پوشش قانونی وی در زمان حیات خود متفاوت است و باید با دقت به آن پرداخته شود.
در صورتی که نیاز به دریافت مشاوره در خصوص چنین مسائلی را دارید، پیشنهاد میکنیم که با مشاورین و وکلای مجرب دادسو از طریق شماره تماس درج شده در سایت موسسه ارتباط برقرار کنید.
منبع : موسسه حقوقی دادسو
/سلب مسئولیت: تحریریهی ویکی درمان در تهیه این محتوای تبلیغاتی نقش نداشته و مسئولیتی در قبال صحت آن ندارد./