جراحی پرینورافی واژن (تنگ کردن مدخل واژن)

ناحیه بین واژن و مقعد در زنان را پرینه می نامند. جراحی پرینورافی یا پرینوپلاستی روشی است برای بازسازی دهانه واژن به منظور ترمیم آسیب به پرینه و یا آسیب وارده به واژن که می تواند در اثر زایمان طبیعی، آمیزش جنسی، چاقی یا عصب دهی ناکافی ایجاد شود. پرینورافی را می توان به دلایل پزشکی یا زیبایی انجام داد. در ادامه با این عمل که نوعی عمل زیبایی به شمار می آید آشنا می شویم.

پرینورافی چیست؟

پرینورافی که به نام پرینوپلاستی نیز شناخته می شود، رایج ترین نوع جراحی واژن است. این اصطلاح به جراحی‌هایی اطلاق می‌شود که در آن شرایط مربوط به پرینه یعنی فاصله بافت بین دهانه واژن و مقعد را اصلاح می‌کنند. این شرایط می تواند شامل شلی یا سفت شدن دهانه واژن، بی اختیاری، پرینه آسیب دیده یا زخمی، زگیل واژن، کاهش حس جنسی یا درد همراه با دخول باشد.

زایمان، کاهش وزن، ضربه و سایر عوامل می تواند به این ناحیه آسیب برساند و باعث شل شدن و کشیدگی بیش از حد پوست اطراف دهانه واژن شود. پرینورافی با هدف تقویت و سفت کردن پرینه، تنگ کردن دهانه واژن و ترمیم پوست شل، زخم یا آسیب دیده اطراف واژن شما انجام می شود. این روش می تواند عملکرد و راحتی را بازگرداند و ظاهر ناحیه پرینه شما را بهبود بخشد.

دو نوع مختلف پرینورافی وجود دارد و روش جراحی انتخاب شده به شرایط خاصی که فرد تحت درمان است بستگی دارد: در یک روش، دهانه واژن و عضلات پرینه سفت می شوند و در روش دوم، آنها شل می شوند.

مطلب پیشنهادی: لیست بهترین متخصص زنان

دلایل انجام عمل پرینورافی

هدف پرینوپلاستی (پرینورافی) جذاب‌تر کردن ناحیه پرینه با برداشتن پوست اضافی، برداشتن تگ‌های پوستی و تقریب مجدد عضلات زیرین یا پرینه برای کاهش اندازه دهانه یا داخل واژن است. زنان ممکن است احساس شلی فیزیکی داشته باشند که با کاهش رضایت جنسی در مقایسه با رضایت قبل از آسیب به پرینه همراه باشد. برخی از دلایلی که افراد برای انجام این عمل اقدام می کنند عبارتند از:

• پوست شل، برآمده یا خالی در اطراف واژن آنها.
• بافت اسکار بیش از حد پس از اپیزیوتومی یا پارگی در هنگام زایمان طبیعی.
• از دست دادن حس هنگام رابطه جنسی.
• عزت نفس پایین.
• میل جنسی کم (عدم تمایل به رابطه جنسی).
• تحریک، ناراحتی یا درد واژن.
• بی اختیاری ادرار یا دفع مزاج.

علل آسیب به پرینه 

زایمان طبیعی علت اصلی آسیب به ناحیه پرینه است. در این نوع زایمان دهانه واژن شما کشیده می شود تا نوزاد بیرون بیاید. زایمان های واژینال مکرر شانس شما را برای داشتن دهانه شل و کشیده واژن افزایش می دهد.

اگر در حین زایمان دچار پارگی پرینه شدید، در معرض خطر بافت اسکار یا بهبود نامناسب عضلات واژن خود هستید. بافت اسکار می تواند باعث ناراحتی و از دست دادن حس شود. سایر مواردی که دهانه واژن شما را کشیده یا باز می کند یا به پرینه آسیب می رساند عبارتند از:

• کاهش یا افزایش شدید وزن
• تروما یا جراحت
• زور زدن یا ضربه مکرر (مانند اسب سواری)
• ورزش و فعالیت سنگین
• سایر بیماری های زنان و زایمان
• ژنتیک
• سن

در طی عمل پرینورافی چه اتفاقی می افتد؟

این نوع جراحی اغلب به صورت سرپایی انجام می شود، به این معنی که شما پس از عمل به خانه برمی گردید. زمان عمل معمولاً کمتر از یک ساعت است و با استفاده از بی حسی موضعی انجام می شود. برای بیمارانی که درخواست می کنند، می توان از داروهای داخل وریدی استفاده کرد تا در طول عمل احساس آرامش بیشتری کنند. شما و جراحتان تصمیم خواهید گرفت که کدام گزینه برای شما بهترین است.

ابتدا برای معاینه روی میز جراحی قرار می گیرید. اندام تناسلی خارجی، ران ها، واژن و مقعد شما به طور کامل با محلول ضد عفونی کننده تمیز می شوند و بافت های ناخواسته برداشته می شوند و ظاهری بهتر از قبل به جا می گذارند. معمولاً بخیه های قابل جذب استفاده می شوند که طی چند هفته حل شده و زخم های شما بهبود می یابند و نیازی به برداشتن ندارند.

در برخی موارد، جراح شما ممکن است یک بسته پانسمان را در داخل واژن قرار دهد تا محل جراحی را فشرده کند و خونریزی و کبودی پس از عمل را کاهش دهد. جراح همچنین ممکن است یک کاتتر ادراری را برای کمک به دفع راحت‌تر ادرار در چند ساعت اول پس از جراحی وارد واژن کند. کاتتر معمولاً قبل از فرستادن به خانه برداشته می‌شود، اما در برخی موارد، ممکن است لازم باشد ۲۴ ساعت بعد از عمل در جای خود باقی بماند.

مطلب پیشنهادی: درمان عفونت زنان با روغن پونه

مراقبت های بعد از جراحی پرینورافی

اصولا پس از جراحی کمی درد واژن را تجربه می کنید، بنابراین پزشک داروهای مسکن تجویز می کند و به شما توصیه می شود استراحت کنید. استفاده از کمپرس سرد برای کمک به تورم و ناراحتی موثر است. برخی از زنان ممکن است برای چند روز پس از جراحی برای نشستن راحت مشکل داشته باشند که این امر طبیعی است.

همچنین تا یک هفته پس از جراحی، لکه بینی یا ترشحات قهوه ای رنگ طبیعی است، هرچند که باید به تدریج از بین برود. به شما توصیه می شود برای جذب هرگونه خون یا ترشح از یک پد استفاده کنید. علائم معمول عفونت (مانند لرز، تب، تهوع و استفراغ) را در نظر داشته باشید و در صورت بروز این علائم فوراً با پزشک تماس بگیرید.

از پوشیدن تامپون خودداری کنید و از روابط جنسی بین دو تا چهار هفته یا تا زمانی که جراحتان اجازه انجام این کار را نداده، خودداری کنید. همچنین ممکن است به شما توصیه شود از فعالیت‌های شدیدی که بر ترمیم شما فشار وارد می‌کند مانند بلند کردن اجسام سنگین، دوچرخه‌سواری، اسب‌سواری، کشش‌های تهاجمی، ورزش‌های شدید و زور زدن همراه با حرکات روده به دلیل یبوست اجتناب کنید.

در حالی که اکثر بیماران می توانند ظرف چند روز به فعالیت عادی بازگردند، زمان استراحتی که اصولا مورد نیاز است بستگی زیادی به ماهیت جراحی و نوع فعالیت های شما در محل کار و زندگی روزمره دارد. از روز بعد از جراحی باید بتوانید رانندگی کنید و پیاده روی کوتاه داشته باشید.

مطالعه بیشتر: بهترین کلینیک زیبایی در تهران

خطرات عمل پرینورافی 

همه جراحی ها با خطر عوارض همراه هستند و پزشک حتما باید آنها را با بیمار در میان بگذارد. اساساً، روش‌های پرینورافی همان خطراتی را دارند که ممکن است پس از هر جراحی رخ دهد و عبارتند از:

• خونریزی: از آنجایی که محل جراحی از نظر اندازه نسبتاً کوچک است، احتمال خونریزی جدی در حین پرینورافی که نیاز به تزریق خون دارد بسیار کمتر از ۱٪ است.
• عفونت زخم بعد از عمل: اگرچه پروتکل جراحی شامل تجویز آنتی بیوتیک های پیشگیرانه از طریق ورید در شروع عمل و رعایت تکنیک های استریل دقیق است، با توجه به محل درگیر، احتمال کمی برای عفونت واژن یا لگن وجود دارد.
• عفونت مثانه: عفونت مثانه تقریباً در ۶ درصد از زنانی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، رخ می دهد، به خصوص اگر کاتتر ادراری قرار داده شده باشد. ممکن است با علائم معمولی سوزش هنگام دفع ادرار، تکرر ادرار و احتمالاً ادرار خونی آشنا باشید. خوشبختانه، این مساله به راحتی با یک دوره کوتاه آنتی بیوتیک درمان می شود.
• عوارض بیهوشی: مشکلات ناشی از بیهوشی با توجه به تجهیزات مانیتورینگ امروزی بسیار نادر است، اما با این وجود ممکن است رخ دهد. با توجه به تجربه گسترده جراحان در انجام این جراحی ها، اکثر پرینورافی های انجام شده در کمتر از یک ساعت انجام می شوند و نیازی به بیهوشی عمومی ندارند.

سخن پایانی

پرینوپلاستی یا پرینورافی یک عمل سرپایی است که معمولا با بیهوشی عمومی یا موضعی حدود یک ساعت طول می کشد و به ندرت نیاز به بستری شدن در بیمارستان است. در این عمل یک برش V شکل در دیواره خلفی واژن ایجاد می شود. بافت اسکار، برآمدگی ها و سایر آسیب ها برداشته می شوند. بسته به دلیل جراحی، ماهیچه ها سفت یا شل می شوند تا مشکل برطرف شود، سپس به دقت بخیه می شوند. پس از یک دوره بهبودی کوتاه، بیمار اجازه دارد به خانه برود.